باران عدل

در این رنگریز برگها
رنگ تو
از همه
چشم گیر تر است

باران عدل...

تجدد، پیشرفت و توسعه شعار زیبایی بود که از اواسط دوره قاجاریه به ویژه از دوره ناصرالدین شاه به بعد در فضای سیاسی و اجتماعی جامعه ایران بسیار شنیده می شد. تجدد، آرمان و آرزوی همه فرنگ دیده ها و منورالفکران دوره قاجاری بود که این آرزو در دوره پهلوی، به ویژه پهلوی اول به شعار دولت حاکم نیز بدل شد. رضا خان میرپنج، علمدار تجددخواهی در ایران شد و تلاشش را معطوف آن کرد که به هر شکلی، حتی به زور دگنک!! مردم عقب مانده آن روزگار ایران زمین را! ـ و لابد بلا نسبت خودش ـ به تجدد و پیشرفت برساند و لذا به جان کلاه و رخت و لباس عوام افتاد و آن کرد که شنیده اید و آن شد که خو باران عدل...

در هر فصلی
و در هر رنگی
این یاد توست
که می درخشد ...

باران عدل...

دم در خادمت مرا می گشت / بعد از آن گفت: التماس دعاباورم شد که زائرت شده ام / نزد تو اعتبار دارم و بسدر باب الجواد، اذن دخول / بوسه ای روی سنگفرش حرمخاک کفش مرا تبرک کرد.. / شرمی از کفشدار دارم و بسمی رسم تا کنار پایین پا / السلام علیک می گویمو علیک تو هم گرو باشد.. / من، سلامی ز یار دارم و بسدر فشارم ولی حواسم نیست / دست هایم پی تو می گردندبه ضریحت بگو که ناز کند / من فقط با تو کار دارم و بسبین جمعیتی که گرد تو اند / صلوات و سلام همهمه هاجیغ یک زن بلند می آید: / حاجتی واگذار دارم و بسمن که خسته نمی شوم اینجا / تو انیس النفوس و من مأنوسکس و کارم فقط تویی آقا! / با تو تنها باران عدل...

سال گذشته در یک اداره دولتی مشغول انجام کاری بودم که نیاز به یک برگه روزنامه پیدا کردم. به یکی از متصدیان آن اداره گفتم که آیا روزنامه قدیمی دارید که یک صفحه از آن را به من بدهید؟ حواله ام داد به آشپزخانه آن اداره! راهی آنجا شدم و از متصدی آشپزخانه تقاضای برگه ای روزنامه کردم. تندی جست و از کابینت آشپزخانه چند برگ روزنامه زرد و رنگ و رو رفته به من داد. بر حسب عادت، از مسیر آشپزخانه تا اتاق موردنظر، نگاهی گذرا به برگه های روزنامه انداختم که ناگهان تصویری توجهم را به خود جلب کرد. تصویر، کلاس درس «آیت الله سید محمدباقر صدر» را در نجف اشرف نشان می داد که این باران عدل...

قصد کردم که چیزکی برای مردم بحرین بنویسم ـ همین شیعه های از من و تو شیعه تر آن سوی خلیج فارس. اما دیدم هرچه بنویسم این نمی شود. ببینید و البته برای دخترهای آزاده و پسرهای غیور و مردهای مرد و شیرزن های بحرین دعا کنید. -------------------------------پی نوشت: در این قضایای بحرین، هر وقت خبری می شنوم، ناخودآگاه یاد تصویری در یکی از بیمارستان های بحرین می افتم. پرستاران زنی که در آغاز روزهای انقلاب، با اشک و گریه قاب عکس های پادشاه را می شکستند. ... الیس صبح بقریب. باران عدل...